SEÇİMLER BİZİM

Hayat her zaman bize gülümsememizi gerektiren sürprizlerle karşılamıyor... Benim Facebook profilimde resimlerime baktığınızda ya da günlük yaşamda hep gülümseyen yüzümle karşılaşırsınız...
   Bu benim her daim mutlu olmayı başardığım anlamına gelmiyor... Üzüntülü, kederli, öfkeli, kızgın, mutsuz anlarım da oluyor... Bunları yaşarken uzun süre o ruh halinde kalmamaya çalışıyorum... Beni o ruh haline sokan durum, olay, yaşantı neyse onu çözmeye düzeltmeye olumlu hale döndürmeye çabalıyorum... Zaten böyle bir çabaya girdiğinizde bile hemen içinizde umut ve neşe kırıntısı beliriyor ve canlanıyorsunuz... Yalandan yüzünüze bir gülümseme yerleştirin şimdi; fark ettiniz mi yüzünüzle beraber kalp kaslarınıza kadar bir değişim oluşuyor... Bununla beraber yüzünüzdeki gülümsemeyi gerçeğe dönüştürdüğünüzde ki değişimler müthiş.

  

   Basit bir örnekleme yapalım; Bu gün yağmur var... Bunu iki türlü karşılayabilirim;
   "Bugün okula gidecektim. Bahçede ustalarla işim kaldı kahrolsun bu yağmur nerden çıktı!..."
   Ya da:
   "Olmadı ustalarla işim ama bunda da bir hayır vardır... Yağmurun denizin kokusu çok güzel... Kızımla, eşimle, anneannemle güzel bir kahvaltı için şansım oldu... Bilgisayarda yazımı yazayım bu gün bari..."
   Hangi ruh halinde olmayı ben seçiyorum her durumda, koşullar değil... Hayata gülümsemeyi başarabilme gücü sizde ve bende var... Kullanabilmek elimizde...
   Geçen gün kuzenime bana her zaman güç veren iki kurbağanın hikâyesini anlattım sohbet arası... Hikâyeyi sizlerle paylaşmamı istedi... Hazır konunun yeri gelmişken sizinle sohbetimizi biraz uzatalım.
   İki kurbağa var hikâyemizde... Kurbağalardan biri iyimser diğeri karamsar bakıyor her şeye... Bu iki küçük kurbağamız bir gün kazara süt kovasına düşmüşler… Çırpınmaya bağırmaya başlamışlar… Yardım çığlıklarını kimseler duymamış… İyimser kurbağa hem çırpınıyor hem de olanca sesinle imdat istiyormuş. Çırpınarak kovadan çıkmaya çalışıyormuş var gücüyle… Karamsar kurbağamız:
  -Buradan kurtulamayacağız… Bizi kimse duymuyor…
   İyimser kurbağamız da;
   -Çıkacağız bu kovadan hadi bir daha sıçrayalım der ve bir taraftan da imdat diye seslenirmiş…
   Bir süre sonra karamsar kurbağamızın kurtulmalarına olan inancı yok oldukça iyice dermanı kesilmiş, Artık çırpınamaz ve sesi de çıkamaz olmuş… Kurbağacık son nefesini vermiş oracıkta… Bunu gören iyimser kurbağa arkadaşına çok üzülmüş ama çabasından vazgeçmemiş; devam etmiş seslenmeye ve çırpınmaya… Saatler geçmiş böyle… Artık o da çok yorulmuşken ayağının altında bir şey hissetmiş. Kocaman bir topak varmış. Ayağını ona dayayıp bir sıçrayışta kovadan dışarıya atlayıvermiş…
   Kurbağamızın ayağına gelen saatlerce süt kovasında çırpınmasından oluşan tere yağ topağıymış… Kurbağamızı kurtaran tere yağ topağı değil kurtulacağına olan inancı aslında… Bu inanç ve iyimserlikle çaba gösterdiği için tere yağ oluştu ve kurtuldu…
   Nefes almakta zorlandığım durumlarda hemen bu hikâyeyi hatırlarım…  Var olan olumsuz durumdan nasıl kurtulabilirim çabasına girdiğinizde başarmışta oluyorsunuz…
   Oluşan her durumda nasıl tavır ve tutum takınacağımıza biz karar veriyoruz… Hayata ve olaylara gülümseyerek umutla iyimserlikle bakmak ya da mutsuz, karamsar bakmak ve yaşamak bizim tercihimiz… İnsan hayata gülümseyerek bakabilmeyi başardığı noktada zaten yaşadığı süreç ile kazanmış olmakta sonuç istenildiği gibi olsun olmasın... Mutlu olmayı başarabilme gücümüz var yeter ki bunu keşfedip uygulama ve alıştırmalarını yapalım… Buna değeriz. Kendimize bu fırsatı verelim.. Gülümseyen umut dolu yaşantılarda olmanız dileğiyle...

Sahide KIZILKAYA

(http://www.egeninsesi.com/article/136392-secimler_bizim  Yayınlandı )